کتاب توتوچان

اثر تتسوکو کورویاناگی از انتشارات نشر نی - مترجم: سیمین محسنی-بهترین خود زندگی نامه ها

در مدرسهٔ توموئه که دانش‌آموزان آن مجاز بودند روی هر موضوعی که به آن علاقه‌مندند کار کنند، باید بدون توجه به آنچه در اطرافشان جریان داشت، ذهن خود را روی موضوع موردعلاقه‌شان متمرکز کنند. به این ترتیب، هیچ‌کس به بچه‌ای که آواز «چشم، چشم، دو ابرو» را می‌خواند، توجهی نمی‌کرد. یکی دو نفر به این موضوع علاقه‌مند شده بودند؛ اما بقیه غرق در کتاب‌های خودشان بودند. کتاب توتوچان قصه‌ای افسانه‌ای بود؛ دربارهٔ ماجراهای مرد ثروتمندی که می‌خواست دخترش ازدواج کند. نقاشی‌های آن جالب بود و کتاب طرفدار زیادی داشت.
همهٔ دانش‌آموزان مدرسه که مثل ماهی ساردین داخل واگن چپیده بودند، آنچه را در کتاب‌ها نوشته شده بود، با ولع می‌خواندند. آفتاب صبحگاهی از ورای پنجره‌ها به درون می‌تابید و چشم‌اندازی پدید می‌آورد که سبب شادمانی قلبی مدیر مدرسه می‌شد. همهٔ دانش‌آموزان آن روز را در کتابخانه گذراندند.


خرید کتاب توتوچان
جستجوی کتاب توتوچان در گودریدز

معرفی کتاب توتوچان از نگاه کاربران
Madogiwa no Totto-chan = Totto-chan: The Little Girl at the Window, Tetsuko Kuroyanagi
Totto-chan, the Little Girl at the Window is a childrens book written by Japanese television personality and UNICEF Goodwill Ambassador Tetsuko Kuroyanagi. The book was published originally as @Madogiwa no Totto-chan@ in 1981, and became an instant bestseller in Japan. The book is about the values of the unconventional education that Kuroyanagi received at Tomoe Gakuen, a Tokyo elementary school founded by educator Sosaku Kobayashi during World War II, and it is considered her childhood memoir. The book begins with Totto-chans mother coming to know of her daughters expulsion from public school. Her mother realizes that what Totto-chan needs is a school where more freedom of expression is permitted. Thus, she takes Totto-chan to meet the headmaster of the new school, Mr. Kobayashi. From that moment a friendship is formed between master and pupil.
عنوان: مدرسه ی رویایی : توتوچان دختر کوچکی آنسوی پنجره؛ مدرسه ی رویایی : توتو-چان دختر کوچکی پشت پنجره؛ نویسنده: تسوکو، کورویاناگی؛ اول دسامبر سال 1994 میلادی
عنوان: مدرسه ی رویایی : توتوچان دختر کوچکی آنسوی پنجره؛ نویسنده: تسوکو، کورویاناگی؛ مترجم: سیمن محسنیی؛ تهران، نشر نشر نی، 1373؛ در 194 ص؛ چاپ دوم 1393؛ شابک: 9789641852575؛ موضوع: داستانهای نویسندگان از سرگذشتنامه مدیران مدارس ابتدایی - شخصیتهای تلویزیونی ژاپنی - قرن 20 م
عنوان: مدرسه ی رویایی : توتو-چان دختر کوچکی پشت پنجره؛ نویسنده: تسوکو، کورویاناگی؛ مترجم: سوسن فیروزی؛ تهران، نشر قطره، 1391؛ در 221 ص؛ فروست: هنر و ادبیات جهان، جهان داستان، چاپ دوم 1392؛ شابک: 9786001195693؛
در مدرسهٔ توموئه (توموئه در زبان ژاپنی معنی خاصی ندارد، یک شکل است. دایره‌ ای با علائمی شبیه کاما در درون دایره) دانش‌آموزان اجازه داشتند روی هر موضوعی که به آن علاقمند هستند کار کنند، معلمی آنجا درس نمی‌دهد و هیچ دانش آموزی شعر تکراری نمی‌خواند. جاذبه و انگیزه بچه‌ های مدرسه توموئه اغلب به سمت چیزهای نوظهور است. از هر تجربه تازه‌ ای به شدت استقبال می‌شود. تمرکز روی محیط پیرامون است، نه آنچه که در کتاب‌های درسی نوشته شده است. آزادی ذهن در مدرسه تا آنجا پیش می‌رود که حتی کلاس‌ها هم مانند واگن قطار چیده شده‌ اند. به این ترتیب همه دانش آموزان قدرت انتخاب دارند. در واقع مدرسه رویایی داستان واقعی شیوه آزاد آموزش و پرورش ژاپن را روایت می‌کند. نویسنده در چنین مدرسه‌ ای درس خوانده است. تتسوکو کورویاناگی که نام رسمی توتوچان نویسنده کتاب است، خاطرات خود را در کتابی با عنوان: «توتوچان؛ دخترکی آن سوی پنجره» گردآوری کرده است. توتوچان کتاب را به مدیر مدرسه تقدیم می‌کند. در آن زمان مدارس زیر نظر آموزش و پرورش کلی ژاپن قرار داشتند، اما کوبایاشی، مدیر و طراح مدرسه ، طرحی نو در انداخت. مدرسه‌ ای آزاد را بنا نهاد که در آن به سرشت و طبیعت پاک کودک بها داده می‌شود. کتاب راهنمای جالبی برای والدین، معلمان و مدیران است. این کتاب، نه تنها در ژاپن پرفروش بوده، بلکه در سراسر جهان به چند زبان ترجمه شده و جزو کتاب‌های پرفروش است. کتاب، راهنمای عملی مفید است و می‌توان ایده‌ های نو و جذابی برای کودکان از آن برداشت کرد. ا. شربیانی

مشاهده لینک اصلی
مدرسه رویایی...
مدرسه ای که واقعا رویایی واستثنایی بود...
مدرسه ای که بچه هایی که استثنایی نبودند روهم استثنایی پرورش داد وبه هر بچه ای اجازه داد خودش رو نشون بده ازیک بچه عادی تا بچه های برچسب داری مثل توتو چان وتاکاهاشی و می یازاکی.
چقدر خوب ورویایی بود ...
اولین کتابی بود که متحولم کرد وباعث شد تو رفتارم با بچه ها تجدید نظر کنم!
به خصوص که موقع خوندنش دائما یه کودک دور وبرم بود...
او به اموزگارانش توصیه میکرد:((مانع بلند پروازی های کودکان نشوید ))یا ((رویاهای کودکان از رویاهای شما بزرگ تر است.))
عالی بود.حیف که ایجاد همچین مدرسه ای رویایی مصادف شده بود باجنگ جهانی دوم وخرابی مدرسه:((
حیف که اقای کوبایاشی رفت وندید ادم ها(چند نسل بعد تر ازخودش فکر کنم!) تو گوشه وکنار دنیا باهاش به وسیله همون دختر کوچولو که 4 ساعت به حرفاش گوش کرداشنا شدند...

مشاهده لینک اصلی
تتو چان: دختر کوچولو در پنجره توسط Tetsuko Kuroyanagi، یک بازیگر ژاپنی نوشته شده بود، یادداشت های مبتنی بر تجربه دوران کودکی خود را در مدرسه ابتدایی Tomoe Gakuen، قبل از جنگ جهانی دوم نوشته شده بود. Totto چان، که به عنوان یک مشکل ساز توسط معلم او مجبور شد از مدرسه بیرون برود. مادر مضطربش پس از آن او را به Tomoe Gakuen، یک مدرسه توسط سرپرست آقای Kobayashi، که دیدگاه کاملا متفاوت در مورد تحصیل در مقایسه با دیگر مربیان زمان خود بود. او یک مربی بود که اعتقاد داشت که احترام، تشویق و آزادی، کلید پیشرفت کودک است تا تنبیه و بوکس دادن فرزند به دلخواه خود از بزرگسالان. من برای اولین بار این کتاب را هنگامی که بچه بودم، احتمالا در مورد سن توتوی یا کمی مسن تر. خواندن این کتاب / خاطرات به عنوان یک بچه، همانند خواندن یک پری دریایی از یک دختر کوچک است که به سرزمین عجایب سرازیر می شود. به یک معنا، تتو چان ها در Tomoe Gakuen تجربه واقعا چیزی کمتر از یک پری می آید درست است. تتو چان و دوستانش در کالس های ساخته شده از واگن های قطار (به دلیل فقدان صندوق های واقعی کلاس های درس) مطالعه می کردند، معلمانشان به آنها آموزش دادند تا خود را آزادانه بیان کنند و درس های غیر متعارف را بیان کنند، سرپرستشان زمان را صرف گوش دادن به آنچه فرزندان مجبور به گفتن و صحبت کردن با هم بودند مثل ... معجزه کردن ... خیلی بیشتر از آنکه به دنبال تتو چان بگردیم، اکتشافات جدیدی درباره خودش و جهان اطرافش را بررسی می کنیم. و از طریق نوشتن، می توانید حس کنید که همیشه دوست دارید، عشق بسیار عاشقانه فرزندان: عشق در میان والدین و فرزندان، در بین تولو چان و دوستان، در میان معلمان و دانش آموزان. اما شادی همیشه به پایان می رسد، درست مثل هر کودکی . با نزدیک شدن به کمبود جنگ و مواد غذایی، توتو چان به آرامی حقیقت سخت را از طریق مرگ دوستانش و غیره یاد گرفت. شگفتی های کوچک و ماجراهای کودکان به آرامی و مطمئنا به جنگ ادامه یافت و در نهایت Tomoe Gakuen به آتش کشیده شد زمین در طی یک بمب گذاری، و هرگز بازسازی نشده است. این یک پایان دلبستگی به یک داستان فوق العاده است. من اعتراف می کنم هر وقت که من وقایع و شخصیت های دلخراش را در تتو چان به یاد می آوردم، در چشمان من پاره شد. این یک کتاب است که هر دو روشنگری، غنی و در حال حرکت در همان زمان است. اگر تا به حال کسی را دیده اید که مانند آقای کوبایاشی سرپرست باشد، آنگاه یک روح خوش شانسی را حساب کنید.

مشاهده لینک اصلی
من معتقدم کتاب ها می توانند سحر و جادو کنند آنها می توانند شما را هیپنوتیزم کنند، آنها می توانند شما را خنده دهند، حتی می توانند قلب شما را شکستن و یا شما را به یک سفر ممکن است شما هرگز از رویای! بله، کتاب ها جادویی هستند! و این کتاب توتو چان بزرگترین سحر و جادو است که اخیرا در آن آمده ام. من بانو € ™ T فکر می کنم تنها پنج ستاره واقعا می تواند احساسات من برای این کتاب! Totto چان، یک دانش اموز اول، دختر ژاپنی در جهان از خود زندگی می کردند را بیان کنند. او دوست داشت که صحبت کند، عاشق دوست های جدید شد و همیشه در مورد هر چیز کمی از سوالات در سرش کوچک است. گاهی اوقات او می خواست جاسوسی و گاهی اوقات یک ایستگاه مدرس باشد! دختر کوچولو گرانبها توتو چان! اما این نگرش او او را از مدرسه سنتی خسته و رها کرد. می تونی باور کنی؟ آنها در واقع یک درجه ی اول را اخراج کردند. جوان توتو چان هیچ ایده ای نداشت که چه اتفاقی می افتاد در حالی که مادرش او را به یک مدرسه ی جدید Tomoe فرستاد. این کمی شبیه به قبلی نبود. در آن مدرسه، کلاس ها در واگن های رها شده گرفته شد! بله، راه آهن واقعی! این باعث شد که توتو چان در اولین نگاه به عشق مدرسه جدیدش بپردازد! هنگامی که او با مدیر کل، آقای کوبایاشی ملاقات کرد، اولین سوال او از او پرسید که آیا او یک مدیر یا مدیر ایستگاه بود! سرپرست خندید و همه چیز را که توتو چان میخواست بدون زخم بشنود گوش داد. این باعث شد او شادترین فرد جهان شود! او نمی توانست بیشتر صبر کند تا روز اولش را در آن مدرسه سرگرم کننده آغاز کند. روزهای شلوغی توت مانند رویاها بود. مدرسه آنها را مجبور به مطالعه یک موضوع خاص نمی کرد. آنها می توانند روز خود را با هر موضوعی که دوست دارند شروع کنند. آنها قبل از غذا خوردن آواز خواندن ----Chew، جویدن، آن را بجوید خوب، همه چیز که می خورید؛ جویدن آن و جویدن آن و جویدن آن و جویدن آن، برنج و ماهی و گوشت شما @ جذاب، درست است؟ معلمان نیز پس از ناهار، آنها را به قدم زدن می بردند. حتی سالن اجتماعات خود را به عنوان محل کمپینگ استفاده می کردند! اما در طول جنگ جهانی دوم همه چیز بد شد. مردم مردند، زخمی شدند، شهرها بمباران شدند، کمبود غذا وجود داشت! روزهای شادمانی توتو نیز به آن ها تبدیل می شود! در ابتدا او بهترین دوست یاسوکی چان را از دست داد. وقتی توتو چان به یاسوکی چان زمزمه کرد، گریه میکردم. شاید مایلیم دوباره به جایی برسم که خیلی بزرگتر بود. و احتمالا بیماری فلج اطفال تا آن موقع درمان خواهد شد. سپس او بهترین دوست دیگر خود را، سگ راکی ​​او را از دست داد. او غمگین بود، واقعا غمگین بود. اما غم انگیز ترین اتفاق بعدا ادامه یافت. مدرسه محبوبش سوخته شد! رویای آقای کوبایاشی در میان شعله های ناپدید شد ... | این ها فانتزی نیست! اینها واقعا اتفاق افتاد! کمی Totto چان خودش این کتاب را نوشت. بله، این داستان از نویسنده مشهور ژاپنی Tetsuko Kuroyanagi است. در ابتدا فکر کردم این یک داستان است. اما معلوم شد که غیر علمی است! من این کتاب را خیلی دوست دارم توتو چان واقعا خوش شانس بود و بچه های دیگر نیز این فرصت را داشتند که دوران کودکی خود را در یک مدرسه ای مانند Tomoe که آنها را به زندگی و خندیدن آموزش می داد، سپرد. این کتاب قلب من را با برخی از احساسات بی شماری پر کرده است. من خندیدم، گریه کردم، خوشحال شدم، زندگی مدرسه را از دست دادم! اگر چه آن را به عنوان رویا به عنوان Tomoe بود، من آن را دوست داشتم و من هنوز هم آن را از دست. زندگی مدرسه بدون شک بهترین بخش زندگی من بود، درست مثل توتوی ها! :)

مشاهده لینک اصلی
 | • à | ¿A |\u003e § A | ¬A | ‡ †  |  |\u003e § ‡، ‡ A | ¯à§ A-A | ²à§ § \u003c§ \"A | ¤à | ¾à | ° à | ¾ à || ৠ‡  | \"য়à | ¾à | A | ªà | ° ° § ‡  |\"  |  | -§ § A | ¤à | -in | A | ¤à | ¿A | ²à | ¾à | - ‡ §، @ A | ¨à§ A | A | ¾à | ¹! A | ¶à§ A | §à§  § ‡ ° à | YA | ¿A |، à à || | ¿à§Ÿà§ † ‡ ° à | ®à | ¾à | A | A | ¾à | ²à§ \u003câ | ²à | ¾à | -A | ¾à | ° à | A | ¬A | Ÿà§ A • § A | ªà§ درجه A | A | A | A | ¾à | ¶ • •  |  | -A | ¾ ° § ‡ A | ² A | A |! ¾ @ A A | YA | ¿A | ¸à§ ‡ °  |  |  |  | à | ® • • A | YA | ¿A | ¬A | ‡ à ¥ ¤  |  | ‡ ‡ A | ¬A | A | YA | ¿Â |  | A | ¤ à à || | ¿A | ¨ • § ‡  | A | ªà§œà | ¿A | A | ¿A | ৠA | ¬à§ ‡ ‡ †  |  | \"A | ¸à§ \u003c  | ²à | ¾à | -in |\u003e § ‡ à ¥ ¤ ‡ A | ¬A | A | YA | ¿A | A | ¾ A | ªà§œà | ²à§ ‡ † A | ®à | ¿A | OEA | ¾à | ¨ A | ¤à§ ‡ ‡ ‡ A | ªà§ A | ¤à | ¾à | ® A | A | ¾، A A | ¤à§ A | ¤ A | ¸à§ A | ¨à§ به || A |  ° | A | A | A | ¸à§ A | YA | ¿• • § A | ² A | ¶à§ A | §à§ A-A | ²à§ A | ªà§ ‡  | ‡ A | A | ¾، A | ¬A | ¾à | ¸à§ A | ¤ A | ¬à§ ‡  | \" | ¥ A | ¾à | • à | ¾ A | A | ®à§ A | A | ¬A ¥ ¤à | ¹à§ A | A | ¾، A به | A | ¾à | ¨à§- ‡ @ @ توموئه A | A | ¾à | ®à | • یک | ¸à§ A • à | ²à§ § ‡ °  |  |  |  • ¥ | ¾ †  |  |\u003e § ‡، ‡ A | ¯à§ A-A | ¾à | ¨à§ ‡ A | ¬A | ¾à | šà§ A | SA | ¾à | ° à | ¾  | A | ¾ A-§  | ¶à | ¿A | ¤à | ¾à | ‡ •  |  | ° à | ¤à§ A | ªà | ¾à | ‡ § ‡ ° à ¥ ¤ A | ¤ A | ¾à || ৠ‡ °  |  |  | A | šà§ ‡\u003e ‡ §  | ®à | ¤ A | ¬A | ¿A | · য় A | ªà§œà | ¤à § ‡ § ‡ ° à | ªà | ¾à |، یک • § \u003câ | ¨à§ \u003câ | ¬A | ¾à | §à | ¾à | §à | ° à | ¾ A | A | ¿ য়à | ® A | ¨à§ ‡ ‡ به ¥  |  | ¤à | -A | ¾à | ¨à§ ‡ A | ¸à§ A • § A | ²à | YA | ¿A | ° A | ¹à§ A | ¡à | ®à | ¾à | ¸à§ A | YA | ¾à | ‡ § ‡ ° °  |  |  | • ¥ A | ¾ A | ¬A | ²à | ¾  | ¹à§Ÿà§ à ‡\u003e ‡ §، A | A | ¿A | A | ¿A | ¬ A | ¾à | šà§ A | SA | ¾à || ৠ‡ °  |  |  | • ¥ A | ¾ A-§ A | ¬ ای | ®à | ¨à§ \u003câ | ¯à§ \u003câ | - یک || A | ¿à§Ÿà§ A | ¶à§ A | ¨à§ ‡ ‡ ‡ à | A ¥ ¤à | ¤à | ¾à || ৠ |  | ° • در § ‡ A • § \u003câ | ¨à§ \u003c  | ¾à | œà§ • ‡ ‡ A | ¬A | ¾à | A | §à | ¾ à || ৠA A | A | ¾، A | ¤à | ¾à || ৠ‡  |  | ° • § ‡ ‡ A | A | ¿à§Ÿà§ A • § A | A | ¾à | ®à§ به | ªà | ¿A |،  |  | • § ‡ °  |، A | ªà | ¿A | A | A | ¿à | • • •  |  |  | ° § ‡، A | ¸à§ A | ªà§ \u003c  | YA | ¸à§ ° § ‡ ° à à || | ¿A | ¨  |  | ... یک || ৠA | ৠA | ¤ A | A | ¬ A-A | ²à | ¾à | § ‡ † درجه در য়ৠ\u003câ | OEA | ¨  |  | ° • § ¥ ¤ ‡ A | A A | ªà §  |  ¸à§ | A | ° • ° à | ¾à | A | ¹à | ¿A | ¸à§ ‡ ‡ A | ¬à§ A | ¨à§ \u003câ | YA | ¬à§ A • ، A | ªà§ ‡ A | ¨à§ A | A | ¿A | ²، A | A |  ¬ | A | | ¾ à à || | ¿à§Ÿà§ ‡، A | ¬A | ¿A | A | ¿A | ¨à§  |  | A | §à | ° § £ ‡ °  |  | A | ¬A | œà§ €  | A | ªà | ¹à | ¾à | ‰ ‡ ° à || ৠà | A ¥ ¤ ° à | ¸à§ A | ªà§  |  |  | • ¾à | A | ªà§ درجه سانتی ‡ ‡ য়ৠA | A | -A A | ¬A | ¾à | šà§ A | SA | ¾à | ° à | ¾ A | ®à | ¨ A | - A | ¾à | ° à | ¾à | ª • A | A | A | درجه سانتی\u003e § ‡، A | ¤à | -A A | ¤à | ¿A | A | ¿A | ¬A | ²à § ‡ à | ¨، @ چه چیز مهم است؟ آیا شما آنها را می خواهید؟ @ او پرسید. سپس او ادامه داد، @ مادران خود را برای امشب برای شام بخورید. شما سبزیجات خود را به دست آورده اید. شما با تلاش های خود غذا را برای خانواده های خود تهیه کرده اید. این چیه؟ Iâ € ™ خواهید شرط می بندم طعم خوب @ A |! ¬A | ¾à | šà§ A | SA | ¾à || ৠ‡ ° à | ®à | ¨  |  | -A | ¾à | ° à | ¾à | ª A | A | ¾à | ¬A | YA | ¾ A • à | ¿A | ¨à§ A | ¤à§ A | ¤à | - †  |  |  |  | ° ¥ A | ¾à | • § ¥ ¤à | ®à | ¾à§Ÿà§ A | A | ¾à ‡ ‡ ‡ à || ৠ |  | ° • § ‡ A | ¤à | ¿A | A | ¿ A | ªà | A | ¾à | ®à | ° ° §  | ¶ à || ৠ‡  |، A | A | ¬A | šà§ ‡ ‡ য়ৠA | ®à§Ÿà | ²à | ¾ A | OEA | ¾à | ®à | ¾ A | ªà | ° à | ¿à§Ÿà§ A | ¬A | ¾à | šà§ A | SA | ¾à | • ‡ § ‡ à | A • § § A A | ²à§ A | ªà | ¾à | A | ¾à | ¤à§ ‡ ‡، ‡ A |  ¯à§ | A | A | ¤à | ¾à || ৠ‡ درجه به | • § ‡ ‡ A | ¤à | ¾à || ৠA ° à | OEA | ¾à | ®à | ¾ A | ®à§Ÿà | ²à | ¾ A | ¹à | \"য়à | ¾ به | A | ¿à§Ÿà§ ‡ A | SA | ¿A | ¨à§ A | ¤à | ¾  |  | • ° ‡ A | ¤à§ A | A | ¾ A | ¹à§Ÿà ¥ ¤ à | ®à | ¾à§§à§ ‡ à | ° • | ¬A | A | ¾à | ° à | য়ৠ‡ A • § \u003c |  |  | • à | ¾à | œ A | ¬A | ¾-§ ‡ A | ²à | ¾  |  | ¥ § ‡ § ‡ • à | ªà | ¿A |\u003e A | ¿à§Ÿà§ A | A | ¾ ‡ † ‡ A | ¸à§ به ¥ ¤ @ او می خواست آنها لباس های بدترین لباس خود را می پوشانند تا اگر گلدان و پاره شود، آن ها را نخواهند دید. او فکر آن را شرم آور برای کودکان در مورد حال scolded نگران باشید اگر لباس خود را کردم کثیف و یا به تردید پیوستن در برخی از بازی RIP لباس های خود ممکن است پاره @ A |. ¬A | ¾à | šà§ A | SA | ¾à |  ° | ¾ A | ¸à§ A • § A | ²à§ A | ¯à§ ‡ ‡ ‡ A | ¤à§ A-§ A | ¬ ای | ªà |\u003e A | ¨à§ à || به | • ° A A | ¤à ¥ ¤ A | ¸à§ A • à | ²à | YA | ¿A | A | ¿à§Ÿà§ § ‡ ° à | ¤à | ¾à | A | ¾  | -§ A | ¬ ای | ¸à§ A | ¨à§ à à || |  ° | A |  | • à | YA | ¿-A | ¾à | ¨ A | ¬A | ¾à | ¨ A | ¿à§Ÿà§ ‡  |\u003e A | ¿A | ²à ¥ ¤ A-A | ¾à | A | YA | ¿A | ¹à | ²، توموئه @ مدرسه یک مدرسه فوق العاده است، داخل و خارج، ! یک مدرسه فوق العاده آن @ A • یک | ¤à | -A | ¾à | A | ¿A | A | ¾à | ²à | ¬A | ¾à | A | ²à§ ‡ A | A | ¿A | œà§ ‡ ° à | ¸à§  |  | • § A | ² A | A | ¿à§Ÿà§ ‡   | ¤ A | ¸à§ A | ¨à§ à à || | ° • à | YA | ¿Â |  |  | بیفزائید A | ¾à | ¨ | ¬A | ¾à | A | ¾à | ¨à§ \u003câ | A | ¾à§Ÿ.  |  |  | ° • یک | ®  | ... A | A |، A | -in §  |  |\u003e § \u003câ | Y یک |\u003e § \u003câ | Y یک | ~ A | YA | A | ¾ à à || | ¿à§Ÿà§ A | ¬A | ‡ ‡ A | YA | ¿A | A | ¾à | OEA | ¾à | ¨à§ \u003câ | A | ¬A | šà§ به ¥ ¤ ‡ ‡ য়ৠA | ¬à§œ • A | A | ¥ A | ¾، A | ªà§ A ° à | ¤à | ¿A | YA | ¿A | ~ A | YA | A | ¾à | ‡ A | A | ¤à§ A | A | ¿ ! ‡ A | ¬A | A | YA | ¿A | ªà§œà | ¾à | A | A | ®à§Ÿ A | ¬A | ¾à | ° ° ° à | ¬A | ¾à | à ‡ در ‡ ‡ | ®à | ¨à§ A | ¹à§Ÿà§  |\u003e § ‡، ‡ @ A A | A | ¸، یک † A | ®à | ¿à | A || A | ¿‡ A | ¸à§  |  |  | • § A | ²à | YA | ¿A | ¤à§ A | ªà§œà | ¤à§ ‡ ‡ ° à | ªà | ¾à | A | ¤à | ¾à | ® یک |  | ‡ ‡ A | ¹à§ A | ¡à | ®à | ¾à | ¸à§ A | YA | ¾à | A | YA | ¿A | ° ° ‡ به || ৠ| A | ¾-à | A || A | ¿† ‡ A | ®à | ¿A | ªà§ A | ¤ | ¾à | ®! @

مشاهده لینک اصلی
یک کتاب که از داستان واقعی نویسنده می آید. لمس کردن و الهام بخشیدن به چگونگی درک کودکان و جهان است. کودکان با بی گناهی و کنجکاوی، گاهی اوقات توسط بزرگسالان تعریف می شوند. و درمان یکی از بزرگسالان است چه گاهی اوقات باعث می کودکان نمی توانند آزادانه توسعه و کشف هویت و Soseki potensinyaadalah کوبایاشی، مربی برجسته و نوازنده است که تاسیس جای توموئه Gakuen Totto چان و 49 کودک دیگر در مدرسه است. بر خلاف مدارس معمولی، در تامو، کودکان آزادی داده می شوند، اعتقادی که اجازه می دهد تا آنها به بهترین و خلاقانه رشد کنند. مدارس و معلمان دشمنان کودکان نگران نیستند. اما می تواند یک دوست باشد که جهانشان را درک کند. یک کتاب که باید توسط کسانی که ادعا می کنند مربیان، دوستداران کودک و والدین هستند، خوانده شود.

مشاهده لینک اصلی
گشا در نهایت این کتاب را به پایان رساندم، 2 روز تمام کردم. و در اینجا بازپرسی بررسی و عالی است، بسیار توصیه می شود به کسانی که در داستان کودکی و آموزش و پرورش علاقه مند است. به چان دختر است که پر از احساسات و بسیار فعال است. با چنین ویژگی های شخصی، یک مدرسه سنتی برای تحصیل او آسان نیست. او از مدرسه اولش اخراج شد، زیرا معلم نمیتوانست او را اداره کند؛ او چنین مزاحمی برای دیگران است. معلمان در نهایت از دست داد و متاسفانه او از مدرسه اولش اخراج شد. مادر مادرش سپس به تاموئه و مدرسه جایگزین که در آن فعالیتهای تحصیلی به شیوه ای سرگرم کننده انجام می شد، به شیوه ای سرگرم کننده فرستاده شد، دانش آموزان به اندازه کافی خلاقیت خود را بیان کردند، تشویق به بیرون رفتن و بازی کردن، درک طبیعت، تجربیات دست اول از طرف متخصص واقعی زندگی (کشاورز). در این مدرسه هیچ چیز مانند قرار دادن صندلی های ثابت وجود ندارد، بچه ها آزاد بودند که در صندلی که می خواستند در صندلی انتخاب کنند و حتی حتی می توانستند موضوع مورد نظرشان را انتخاب کنند، به طور خلاصه، چنین لوکس از آزادی که آنها به لطف سر استاد آقای آقای کبایاشی، فردی که او را تحسین می کند، این را در یک مدرسه معمولی به دست نمی آورید. او کودکان دوست داشتنی است - معلم که سفر و تحصیل در اروپا را آغاز کرده و برای ایجاد مکتب رویای خود به ژاپن بازگشته است. تبی چان بسیار از زندگی مدرسه برخوردار بوده و این کتاب مجموعه تجربیاتی است که او در طول آن گذراند دوران مدرسه، این دوره در دوره جنگ جهانی دوم بود. دوره ای بود که مرا لمس کرد و به من یادآوری کرد که بی گناهان ما به عنوان یک کودک بودند. هنگامی که او سکه را در قطار پیدا کرد و احساس گناه کرد، اما به نوعی پولش را در سوراخ ضخیم پنهان کرد، اما در نهایت بعدا متوجه شد که پول مرموزی ناپدید شده است (من هنوز هم فکر می کنم جایی که پول خرج می شود). زمان دیگر هنگامی که او بر روی کاغذی که روی زمین مدرسه گذاشته بود برمیخیزد تا متوجه شود که پوشش موقت یک سیسپال بود و زمان دیگری هم به مخلوطی از دیوار گچ برداشته شد و تا آنجا که مادر برای نجات باید بیایید. و به عنوان یک کودک او مجبور شد با احساس از دست دادن برخورد کند. او چوپان آلمانی خود را از دست داد (راکی، بزرگ که برای او بسیار وفادار است و او یک بار گوش او را به خون گرفت)، دوست خود Takahashi را از دست داد که با او درخت مدرسه خود را با او صعود کرد (این بخش بسیار غم انگیز است). او برای دیدن سربازان زخمی به بیمارستان رفت و آنها را با آواز خواندن برخی از آهنگ های کودکی کنسول کرد و با این حال از آنجایی که او آهنگ هایش را تنها در سکوت ایستاده بود، او سرانجام آواز بسیار ساده ای که قبلا خواندید را آواز خواند. ناهار و معجزه آسا سرباز به اشک می ریزد (قسمت بسیار دست و پاگیر) این کتاب با بمباران آمریکایی به پایان رسید، مدرسه به طور کامل از بین رفت و تا زمانی که آقای کبایحی درگذشت، او نمیتوانست مدرسه را بازسازی کند و معلوم شد که این منطقه جایی که مدرسه ایستاد (آن را از برخی از قطار ماشین استفاده می شود) در حال حاضر تبدیل به یک مرکز خرید. غم و اندوه در واقع اما همه در همه این کتاب بسیار خوب برای خواندن و ارزش خواندن است، بسیار توصیه می شود یکی !!

مشاهده لینک اصلی
کتاب های مرتبط با - کتاب توتوچان


 کتاب گول جانیم
 کتاب افراط در اختلاف
 کتاب هزار زندگی بهتر از یک زندگی
 کتاب اذرخشی بود انگار
 کتاب کهنسالی
 کتاب هزار چم